Przygotowanie:
Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania poza wypełnionym pęcherzem moczowym. Do badania potrzebna jest mikcja w objętości minimum 150 ml moczu. Na wynik może wpływać przepełnienie pęcherza moczowego dlatego ważne jest umiarkowane wypełnienie pęcherza zapewniające swobodne oddanie moczu. Jest to badanie nieinwazyjne.
Wskazania:
Badanie jest częścią badania urodynamicznego. Służy do diagnostyki trudności z oddawaniem moczu. Jest pomocne w różnicowaniu zwężeń cewki moczowej i łagodnego rozrostu prostaty oraz zaburzeń czynnościowych związanych z nadreaktywnością mięśnia wypieracza pęcherza moczowego. Dodatkowo badanie może służyć do oceny postępów leczenia, wyników leczenia zabiegowego i wyboru odpowiedniego momentu zmiany postępowania farmakologicznego oraz zabiegowego.
Przebieg badania:
Pacjent oddaje mocz w toalecie do specjalnego aparatu lejka z elektroniczną skalibrowaną wagą, która przekazuje dane bezprzewodowo dp tableta na którym widoczny jest wykres przepływu moczu w czasie wraz z liczbowymi parametrami mikcji. Oceniany są m.in. kształt wykresu, Q max tzn- przepływ maksymalny, T total czyli czas mikcji, V Void czyli objętość mikcji. Wykres przedstawia przepływ moczu w ml/s w czasie [s] Nieodłącznym elementem badania jest kontrola ultrasonograficzna pęcherza moczowego celem oceny zalegania moczu po mikcji [PVR] Zwiększone zaleganie moczu po jego oddaniu może sprzyjać nawracającym i ciężkim zakażeniom układu moczowego oraz w ostateczności uszkodzeniu górnych dróg moczowych, czyli nerek.
Po badaniu:
Lekarz przedstawia interpretację wyniku i ustala postępowania diagnostyczno-lecznicze. Pacjent otrzymuję wynik w postaci wydruku.
